انسان ها به اندازه ای قابل احترام هستند که ظرفیتشان معلوم کند.
خیلی ها رو وقتی بهشون محبت می کنیم بالا میارن.
انسان لیوانی است که به اندازه ای معینی محبت و احترام در خود جای می دهد.
بعضی ها لیوانشون بزرگه بعضی ها هم کوچیک.
هم چیز به تو که ساقی هستی بستگی داره.
اندازه نگهدار که اندازه نت
ارادتمند
محمد اندیک
به پیروی از تجربیاتم ، عقایدم و اندیشه هایم ؛ عینا برایم ثابت شده است که انسان ها در روابط عاطفی سطحی ، واقعیت باطنی و سرشت معنوی خود را نمایان نمیکنند. جالب آنجاست که پا را از حد فراتر می گذارند و زندگی تخیلی خود را جانشین زیست حقیقی خود می کنند.
چیزی که در این میان بحث بر انگیز است ، نوع رفتار و برخورد ما با چنین آدم های است.
ارادتمند
محمد اندیک
خواهد رسد روزی که جایی گذشته را طلب کنی
به امید محبت سادگی ام ، باری دگر خواهشم کنی
در ته درّه ی حماقت هایم ، نامی آشنا میابی
همان نامی که ورد زبان بود ، چه در خواب چه در بیداری
خواهد رسد روزی ، که پشیمانی دگر نداشته باشد سودی
همان روزی که بیزارم از حرف های پوشالی
آرزوی سعادت به گور خواهد برد آنکه در پی معشوق
عشق نابش را بفروشد به هوس در آغوشی
ارادت مند
محمد اندیک
درباره این سایت